pięć

Dzisiejszy post jest bez posta. Miałam pisać, ale myśle, że nie chce liczyć kalorii. Moze nie było jakos mega dużo, i na zdrowo (sałatka itp.) ale zdecydowanie zbyt późno. Nie byłam glodna, po prostu w gościach i nie umialam powiedzieć, że nie szczególnie ze pomagalam robić. Myśle, ze ogole wyjdzie koło 300 kcal. Zjadłam śniadanie i postanowiłam, że to będzie teraz mój codzienny obowiązek. Mimo, że nie chce tego robić myśle, że mimo wszystko mi to pomoże. Niskokaloryczne, ale zawsze cos. Cwiczylam rano nogi. Myśle, że będę miała zakwasy, ale to dobrze.

Byłam na zakupach, te lustra w przymierzalni... Zabijają mnie, czułam sie jakbym pękała kawałek po kawałku. Widząc mój celulit, rozstepy, grube nogi, wystający brzuch. Nie mogłam, wychodziłam z zamkniętymi oczami, dawno nie czułam sie tak źle pod tym względem. Za każdym razem jak juz myśle ze nie jest źle patrzę sie w lustro i widzę co innego. I zastanawiam sie czy ta walka ma jakikolwiek sens. Przeciez wiem ze ile bym nie schudla i czego bym nie zrobiła zawsze będę zbyt gruba. Nie wiem jak moze mi sie udać. Pękałam dzisiaj. Moje ciało jest moim najgorszym wrogiem.
Moje nogi, są wszystkim czego nienawidzę.

Zakupy sa straszne, ale mimo to kocham miec nowe rzeczy ;) gorsze jest to, że góre mam S ewentualnie M, a dół L albo XL.....

Przepraszam za całą wypowiedz, nawet nie chce do niej wracać, jest tam wszystko i nic, jest po prostu chaotyczna. Chyba trochę jak ja dzisij.

Kocham was :*

n


btw. Warszawa 1 sierpnia jest niesamowita